شاگرد، شعري در شب سروده بود كه اشكالات بسيار زيادي در آن وجود داشت. شعر را در روزهنگام، براي حضرت استاد خواند، حضرت استاد اشكالات شعر را تذكر دادند و در مورد قسمتي از شعر فرمودند:«اين جاي شعر بايد اصلاح شود». شاگرد گفت:«شب كه ساكت است و آرامش وجود دارد، بهتر مي توانم شعر بگويم». حضرت استاد فرمودند:«بايد مراقبه كنيد تا در تمام اوقات بتوانيد». سپس اضافه كردند:«درويشي، تمامش مراقبه است».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر