مست باش ومخروش،گرم باش ومجوش،شکسته باش وخاموش،که سبوی درست را بدست برند و شکسته رابدوش کشند، نجات خواهی مبتلاشو، بقاخواهی از پی فناشو. اگرداری طرب کن و اگر نداری طلب کن. یارباش واغیار مباش...
کمال انسان به تصرف دل است، باقی مثال آب وگِل است. اگر یار اهلست، صحبت با اهل بدرقه‌ی دل وجانست و صحبت با نااهل تفرقه‌ی خانمانست، آن مصاحبیست برای افزودن جان وین مصاحبیست برای ربودن نان. مصاحب اول را شفیق جان خوان ومصاحب نااهل رارفیق نان دان...
در هنگام خواندن اين ايميل در محضرِ سروري بزرگوار بودم كه عنايتي كردند و تك بيتي را درباره ي مطالب بالا در همان دم سرودند:
مبتلا شو مبتلا شو مبتلا *********** تا رهايي يابي از هر ابتلا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر