چون معلول هر چه دارد پرتوی از علّت است، تمام اشیاء را مرائی جمال حقّ بیند. و چون معلول به علّتش قائم است علّت با معلول معیّت دارد، نه معیّت مادی و اقتران صوری، بلکه معیّت قیومی که اضافه اشرافی علّت به ما سواها است. و چون در سلسله موجودات اوّل علّت است و با همه و در همه اوّل اوست، پس اوّل علّت دیده می شود سپس معلول.
۱۳۸۹ دی ۲۰, دوشنبه
گفتاري نغز از حضرت آقاي حسن زاده آملي
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر