به همه چیز توجه داشته باشید؛
کوچک و بزرگ ندارد. خدا را می‌توان همه‌جا پیدا کرد
یکی از شاگردان ایکیو سراغ او رفت.
باران می‌بارید. شاگرد وارد کلبه‌ی ایکیو شد
و چتر و کفش‌هایش را بیرون گذاشت.
پس از به جا آوردن احترام،
ایکیو از او پرسید: چترت را کدام طرف کفش‌هایت گذاشتی؟
شاگرد متحیر شد. این چه سوالی بود…
معمولاً اساتید در مورد خدا، بیداری کندالینی،
باز شدن چاکراها و نورهایی که در ذهن‌تان می‌درخشند، می‌پرسند؛
اما ایکیو سوالی کاملاً معمولی پرسیده بود.
کفش و چتر چه ارتباطی با معنویت داشتند؟
شاگرد نمی‌توانست به یاد آورد که چتر را کدام طرف کفش‌هایش گذاشته‌است.
اصلاً چه کسی به چنین موضوعی اهمیت می‌دهد؟
ایکیو شاگرد را نپذیرفت و به او گفت: برو و هفت سال دیگر مراقبه کن
شاگرد جواب داد: هفت سال دیگر! به خاطر این اشتباه کوچک؟
ایکیو گفت: اشتباه، بزرگ و کوچک ندارد.
تو هنوز با آگاهی کافی زندگی نمی‌کنی. همین
فرقی میان چیزها نگذارید.
نگویید این موضوع، کوچک و بی‌اهمیت است و آن کار معنوی‌است.
آگاه باشید و آن‌گاه همه چیز معنوی می‌شود.
بدون حضور و آگاهی، همه چیز خالی از معنویت خواهد بود
معنویت را شما انتشار می‌دهید.
معنویت، هدیه‌ی شما به جهان است
انرژیِ مراقبه کیمیاست؛
پست‌ترین‌ها را به والاترین‌ها تبدیل می‌کند.
یک پرتقال را طوری پوست بکنید که گویی یک ارکستر را رهبری می‌کنید
همراه با آگاهی، همه چیز معنوی است.
اشو
برگردان از فرشید قهرمانی
هو مدد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر